kurzę

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: kurze, Kurze, kürze, and Kürze

Old Polish

[edit]

Etymology

[edit]

Inherited from Proto-Slavic *kurę. By surface analysis, kura +‎ . Cognate with Silesian kurzã.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): (10th–15th CE) /kur̝æ̃/
  • IPA(key): (15th CE) /kur̝æ̃/

Noun

[edit]

kurzę n (diminutive kurzątko)

  1. (attested in Lesser Poland) chick (young chicken)
    Synonyms: gołopliszczę, kurczę
    • 1939 [end of the 14th century], Ryszard Ganszyniec, Witold Taszycki, Stefan Kubica, Ludwik Bernacki, editors, Psałterz florjański łacińsko-polsko-niemiecki [Sankt Florian Psalter]‎[1], Krakow: Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, z zasiłkiem Sejmu Śląskiego [The Ossoliński National Institute: with the benefit of the Silesian Parliament], pages 83, 3:
      Bo *zaprawdo wrobl nalazl sobe dom a gardliczya gnazdo, gdze poloszi *kurzota (pullos, Puł: dzeczy) swoia
      [Bo zaprawdę wrobl nalazł sobie dom a gardlica gniazdo, gdzie położy kurzęta (pullos) swoja]
[edit]
adjective
nouns

Descendants

[edit]
  • Middle Polish: kurzę

References

[edit]
  • B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “kurzę”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

[edit]

Pronunciation

[edit]

Verb

[edit]

kurzę

  1. first-person singular present of kurzyć