kłótnik

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish[edit]

Etymology[edit]

From kłócić +‎ -nik.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ˈkwut.ɲik/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -utɲik
  • Syllabification: kłót‧nik

Noun[edit]

kłótnik m pers (female equivalent kłótnica)

  1. quarreler, brawler, wrangler, pettifogger
    Synonyms: awanturnik, furiat, piekielnik, pieniacz

Declension[edit]

Declension of kłótnik
singular plural
nominative kłótnik kłótnicy/kłótniki (deprecative)
genitive kłótnika kłótników
dative kłótnikowi kłótnikom
accusative kłótnika kłótników
instrumental kłótnikiem kłótnikami
locative kłótniku kłótnikach
vocative kłótniku kłótnicy

Further reading[edit]

  • kłótnik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • kłótnik in Polish dictionaries at PWN
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=kłótnik&oldid=76247480"