landmärke

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Swedish[edit]

Etymology[edit]

Compound of land +‎ märke.

Noun[edit]

landmärke n

  1. landmark

Declension[edit]

Declension of landmärke 
Singular Plural
Indefinite Definite Indefinite Definite
Nominative landmärke landmärket landmärken landmärkena
Genitive landmärkes landmärkets landmärkens landmärkenas

Further reading[edit]