laquearius
Jump to navigation
Jump to search
Latin
[edit]Etymology
[edit]In sense 1, from laquear (“panelled ceiling”). In sense 2, from laqueus (“noose, snare”) + -ārius.
Pronunciation
[edit]- (Classical Latin) IPA(key): /la.kʷeˈaː.ri.us/, [ɫ̪äkʷeˈäːriʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /la.kweˈa.ri.us/, [läkweˈäːrius]
Noun
[edit]laqueārius m (genitive laqueāriī or laqueārī); second declension
- a maker of paneled ceilings.
- (Late Latin, hapax) a gladiator who used a noose as a weapon
- early 7th c. CE, Isidore of Seville, Etymologiae sive Origines 18.56:[1]
- Laqueariorum pugna erat fugientes in ludo homines iniecto laqueo inpeditos consecutosque prostrare amictos umbone pellicio.
Usage notes
[edit]Some editions of Isidore read laqueatorum instead of laqueariorum for sense 2.
Declension
[edit]Second-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | laqueārius | laqueāriī |
Genitive | laqueāriī laqueārī1 |
laqueāriōrum |
Dative | laqueāriō | laqueāriīs |
Accusative | laqueārium | laqueāriōs |
Ablative | laqueāriō | laqueāriīs |
Vocative | laqueārie | laqueāriī |
1Found in older Latin (until the Augustan Age).
Related terms
[edit]Descendants
[edit]- Italian: laqueario
References
[edit]- ^ Isidore of Seville: The Etymologies (or Origins). Book 18. Edited by W. M. Lindsay, first published by Oxford University Press, Oxford, 1911. Republished online at LacusCurtius by Bill Thayer.
Further reading
[edit]- “laquearius”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- laquearius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- “laquearius”, in Harry Thurston Peck, editor (1898), Harper's Dictionary of Classical Antiquities, New York: Harper & Brothers