legifer
Latin
Etymology
From lex (“law”) + -fer (“carrying”).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): /ˈleː.ɡi.fer/, [ˈɫ̪eːɡɪfɛr]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /ˈle.d͡ʒi.fer/, [ˈlɛːd͡ʒifer]
Adjective
lēgifer (feminine lēgifera, neuter lēgiferum); first/second-declension adjective (nominative masculine singular in -er)
Declension
First/second-declension adjective (nominative masculine singular in -er).
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | lēgifer | lēgifera | lēgiferum | lēgiferī | lēgiferae | lēgifera | |
Genitive | lēgiferī | lēgiferae | lēgiferī | lēgiferōrum | lēgiferārum | lēgiferōrum | |
Dative | lēgiferō | lēgiferō | lēgiferīs | ||||
Accusative | lēgiferum | lēgiferam | lēgiferum | lēgiferōs | lēgiferās | lēgifera | |
Ablative | lēgiferō | lēgiferā | lēgiferō | lēgiferīs | |||
Vocative | lēgifer | lēgifera | lēgiferum | lēgiferī | lēgiferae | lēgifera |
Related terms
References
- “legifer”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “legifer”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- legifer in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.