llaurar
Catalan
Etymology
Inherited from Latin labōrō. Doublet of laborar, a borrowing.
Pronunciation
- IPA(key): (Central, Balearic) [ʎəwˈɾa]
- IPA(key): (Valencia) [ʎawˈɾaɾ]
- Homophone: llaurà
- Rhymes: -a(ɾ)
Verb
llaurar (first-person singular present llauro, first-person singular preterite llaurí, past participle llaurat)
Conjugation
Further reading
- “llaurar” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.