máistir

Irish

Alternative forms

• maighistir (superseded)

Etymology

From Old Irish magistir, from Latin magister.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈmˠɑːʃtʲəɾʲ/

Noun

máistir m (genitive singular máistir, nominative plural máistrí)

1. master

Declension

Declension of máistir

Fourth declension

Bare forms Case Singular Plural Nominative máistir máistrí Vocative a mháistir a mháistrí Genitive máistir máistrí Dative máistir máistrí

Forms with the definite article Case Singular Plural Nominative an máistir na máistrí Genitive an mháistir na máistrí Dative leis an máistir don mháistir leis na máistrí

Derived terms

• Ardmháistir (“Grandmaster”)
• ardmháistir (“headmaster”)
• fomháistir (“assistant master”)
• máistir sorcais (“ringmaster”)
• máistir striapach (“pimp”)

 

References

• Gregory Toner, Sharon Arbuthnot, Máire Ní Mhaonaigh, Marie-Luise Theuerkauf, Dagmar Wodtko, editors (2019), “maigister, maigistir”, in eDIL: Electronic Dictionary of the Irish Language
• Template:R:ga:Dinneen
• Ó Dónaill, Niall (1977) “máistir”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN