męczący

Polish

Etymology

From męczyć +‎ -ący.

Pronunciation

• IPA^(key): /mɛnˈt͡ʂɔn.t͡sɨ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɔnt͡sɨ
• Syllabification: mę‧czą‧cy

Adjective

męczący (comparative bardziej męczący, superlative najbardziej męczący, derived adverb męcząco)

1. arduous, tiresome, tiring, weary

   Synonym: znojny

Declension

Declension of męczący (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	męczący		męcząca	męczące	męczący	męczące
genitive	męczącego		męczącej	męczącego	męczących
dative	męczącemu		męczącej	męczącemu	męczącym
accusative	męczącego	męczący	męczącą	męczące	męczących	męczące
instrumental	męczącym		męczącą	męczącym	męczącymi
locative	męczącym		męczącej	męczącym	męczących

Participle

męczący (active adjectival)

1. active adjectival participle of męczyć

Related terms

adjective

• zmęczony

 

noun

• zmęczenie

 

verbs

• męczyć
• zmęczyć

 

Further reading

• męczący in Polish dictionaries at PWN