marcáil

Irish

Etymology

marc (“mark”) +‎ -áil

Verb

marcáil (present analytic marcálann, future analytic marcálfaidh, verbal noun marcáil, past participle marcáilte)

1. mark
2. mark out, plot
3. make a mark on someone
4. (sports) mark (someone)

Conjugation

conjugation of marcáil (first conjugation – B)

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third
indicative	present	marcálaim	marcálann tú; marcálair†	marcálann sé, sí	marcálaimid	marcálann sibh	marcálann siad; marcálaid†	a mharcálann; a mharcálas / a marcálann*; a marcálas*	marcáiltear
	past	mharcáil mé; mharcálas	mharcáil tú; mharcálais	mharcáil sé, sí	mharcálamar; mharcáil muid	mharcáil sibh; mharcálabhair	mharcáil siad; mharcáladar	a mharcáil / ar mharcáil*	marcáladh
	past habitual	mharcálainn / marcálainn‡‡	mharcáilteá / marcáilteᇇ	mharcáladh sé, sí / marcáladh sé, s퇇	mharcálaimis; mharcáladh muid / marcálaimis‡‡; marcáladh muid‡‡	mharcáladh sibh / marcáladh sibh‡‡	mharcálaidís; mharcáladh siad / marcálaidís‡‡; marcáladh siad‡‡	a mharcáladh / a marcáladh*	mharcáiltí / marcáilt퇇
future		marcálfaidh mé; marcálfad	marcálfaidh tú; marcálfair†	marcálfaidh sé, sí	marcálfaimid; marcálfaidh muid	marcálfaidh sibh	marcálfaidh siad; marcálfaid†	a mharcálfaidh; a mharcálfas / a marcálfaidh*; a marcálfas*	marcálfar
conditional		mharcálfainn / marcálfainn‡‡	mharcálfá / marcálfᇇ	mharcálfadh sé, sí / marcálfadh sé, s퇇	mharcálfaimis; mharcálfadh muid / marcálfaimis‡‡; marcálfadh muid‡‡	mharcálfadh sibh / marcálfadh sibh‡‡	mharcálfaidís; mharcálfadh siad / marcálfaidís‡‡; marcálfadh siad‡‡	a mharcálfadh / a marcálfadh*	mharcálfaí / marcálfa퇇
subjunctive	present	go marcála mé; go marcálad†	go marcála tú; go marcálair†	go marcála sé, sí	go marcálaimid; go marcála muid	go marcála sibh	go marcála siad; go marcálaid†	—	go marcáiltear
	past	dá marcálainn	dá marcáilteá	dá marcáladh sé, sí	dá marcálaimis; dá marcáladh muid	dá marcáladh sibh	dá marcálaidís; dá marcáladh siad	—	dá marcáiltí
imperative		marcálaim	marcáil	marcáladh sé, sí	marcálaimis	marcálaigí; marcálaidh†	marcálaidís	—	marcáiltear
verbal noun		marcáil
past participle		marcáilte

*indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis

Derived terms

• marcálaí (“marker”)

Noun

marcáil f (genitive singular marcála)

1. verbal noun of marcáil

Declension

Declension of marcáil

Irregular

Bare forms (no plural of this noun) Case Singular Nominative marcáil Vocative a mharcáil Genitive marcála Dative marcáil

Forms with the definite article Case Singular Nominative an mharcáil Genitive na marcála Dative leis an marcáil don mharcáil

Derived terms

• cluasmharcáil (“earmarking”)

Mutation

Irish mutation
Radical	Lenition	Eclipsis
marcáil	mharcáil	not applicable
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.