meánlár

Irish

Etymology

From meán- (“middle, medial, medium, mean, average”) +‎ lár (“middle, centre”).

Noun

meánlár m (genitive singular meánláir, nominative plural meánláir)

1. (mathematics, physics) centroid

Declension

Declension of meánlár

First declension

Bare forms: Case Singular Plural Nominative meánlár meánláir Vocative a mheánláir a mheánlára Genitive meánláir meánlár Dative meánlár meánláir

Forms with the definite article: Case Singular Plural Nominative an meánlár na meánláir Genitive an mheánláir na meánlár Dative leis an meánlár don mheánlár leis na meánláir

References

• Ó Dónaill, Niall (1977) “meánlár”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN