mensurans
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
Present active participle of mēnsūrō (“measure; estimate”).
Participle[edit]
mēnsūrāns (genitive mēnsūrantis); third-declension one-termination participle
Declension[edit]
Third-declension participle.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | mēnsūrāns | mēnsūrantēs | mēnsūrantia | ||
Genitive | mēnsūrantis | mēnsūrantium | |||
Dative | mēnsūrantī | mēnsūrantibus | |||
Accusative | mēnsūrantem | mēnsūrāns | mēnsūrantēs mēnsūrantīs |
mēnsūrantia | |
Ablative | mēnsūrante mēnsūrantī1 |
mēnsūrantibus | |||
Vocative | mēnsūrāns | mēnsūrantēs | mēnsūrantia |
1When used purely as an adjective.