mercenarius

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Alternative forms[edit]

Etymology[edit]

From *mercēdnārius/*mercēdinārius, from Latin mercēs. Compare mercēdonius.

Pronunciation[edit]

Adjective[edit]

mercēnārius (feminine mercēnāria, neuter mercēnārium); first/second-declension adjective

  1. hired for pay
  2. mercenary

Declension[edit]

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative mercēnārius mercēnāria mercēnārium mercēnāriī mercēnāriae mercēnāria
Genitive mercēnāriī mercēnāriae mercēnāriī mercēnāriōrum mercēnāriārum mercēnāriōrum
Dative mercēnāriō mercēnāriō mercēnāriīs
Accusative mercēnārium mercēnāriam mercēnārium mercēnāriōs mercēnāriās mercēnāria
Ablative mercēnāriō mercēnāriā mercēnāriō mercēnāriīs
Vocative mercēnārie mercēnāria mercēnārium mercēnāriī mercēnāriae mercēnāria

Descendants[edit]

References[edit]