meridionalis
Latin
Etymology
From merīdiēs (“south”) + -ālis.
Pronunciation
(Classical Latin) IPA(key): /me.riː.di.oːˈnaː.lis/, [mɛriːd̪ioːˈnäːlʲɪs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /me.ri.di.oˈna.lis/, [merid̪ioˈnäːlis]
Adjective
merīdiōnālis (neuter merīdiōnāle); third-declension two-termination adjective
Declension
Third-declension two-termination adjective.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | merīdiōnālis | merīdiōnāle | merīdiōnālēs | merīdiōnālia | |
Genitive | merīdiōnālis | merīdiōnālium | |||
Dative | merīdiōnālī | merīdiōnālibus | |||
Accusative | merīdiōnālem | merīdiōnāle | merīdiōnālēs merīdiōnālīs |
merīdiōnālia | |
Ablative | merīdiōnālī | merīdiōnālibus | |||
Vocative | merīdiōnālis | merīdiōnāle | merīdiōnālēs | merīdiōnālia |
Synonyms
Antonyms
- (southern): boreālis, septentriōnālis
Related terms
Descendants
- Catalan: meridional
- English: meridional
- French: méridional
- Italian: meridionale
- Portuguese: meridional
- Romanian: meridional
- Spanish: meridional
References
- “meridionalis”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- meridionalis in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.