mianownik

Definition from Wiktionary, the free dictionary

Jump to navigation Jump to search

Polish[edit]

3 – licznik
4 – mianownik

Etymology[edit]

From miano (“name”)

Pronunciation[edit]

IPA^(key): /mʲaˈnɔv.ɲik/
audio
(file)

Noun[edit]

mianownik m inan

(grammar) nominative
(mathematics) denominator

Declension[edit]

declension of mianownik

	singular	plural
nominative	mianownik	mianowniki
genitive	mianownika	mianowników
dative	mianownikowi	mianownikom
accusative	mianownik	mianowniki
instrumental	mianownikiem	mianownikami
locative	mianowniku	mianownikach
vocative	mianowniku	mianowniki

Further reading[edit]

mianownik in Polish dictionaries at PWN

Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=mianownik&oldid=55453165"