minevik
Estonian
Etymology
Noun
minevik (genitive mineviku, partitive minevikku)
- the past
- (grammar) past tense
Declension
Declension of minevik (ÕS type 25/õnnelik, length gradation) | |||
---|---|---|---|
singular | plural | ||
nominative | minevik | minevikud | |
accusative | nom. | ||
gen. | mineviku | ||
genitive | minevike minevikkude | ||
partitive | minevikku | minevikke minevikkusid | |
illative | minevikku minevikusse |
minevikesse minevikkudesse | |
inessive | minevikus | minevikes minevikkudes | |
elative | minevikust | minevikest minevikkudest | |
allative | minevikule | minevikele minevikkudele | |
adessive | minevikul | minevikel minevikkudel | |
ablative | minevikult | minevikelt minevikkudelt | |
translative | minevikuks | minevikeks minevikkudeks | |
terminative | minevikuni | minevikeni minevikkudeni | |
essive | minevikuna | minevikena minevikkudena | |
abessive | minevikuta | mineviketa minevikkudeta | |
comitative | minevikuga | minevikega minevikkudega |
See also
Võro
Etymology
(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)
Noun
minevik (genitive minevigu, partitive minevikku)
Inflection
This noun needs an inflection-table template.