minicigh

Irish

Etymology

From minic (“often, frequently”) +‎ -igh (verbal suffix)

Verb

minicigh (present analytic minicíonn, future analytic miniceoidh, verbal noun miniciú, past participle minicithe)

1. frequent

Conjugation

conjugation of minicigh (second conjugation)

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third
indicative	present	minicím	minicíonn tú; minicír†	minicíonn sé, sí	minicímid; minicíonn muid	minicíonn sibh	minicíonn siad; minicíd†	a mhinicíonn; a mhinicíos / a minicíonn*; a minicíos*	minicítear
	past	mhinicigh mé; mhinicíos	mhinicigh tú; mhinicís	mhinicigh sé, sí	mhinicíomar; mhinicigh muid	mhinicigh sibh; mhinicíobhair	mhinicigh siad; mhinicíodar	a mhinicigh / ar mhinicigh*	minicíodh
	past habitual	mhinicínn / minicínn‡‡	mhinicíteá / minicíteᇇ	mhinicíodh sé, sí / minicíodh sé, s퇇	mhinicímis; mhinicíodh muid / minicímis‡‡; minicíodh muid‡‡	mhinicíodh sibh / minicíodh sibh‡‡	mhinicídís; mhinicíodh siad / minicídís‡‡; minicíodh siad‡‡	a mhinicíodh / a minicíodh*	mhinicítí / minicít퇇
future		miniceoidh mé; miniceod; miniceochaidh mé†	miniceoidh tú; miniceoir†; miniceochaidh tú†	miniceoidh sé, sí; miniceochaidh sé, sí†	miniceoimid; miniceoidh muid; miniceochaimid†; miniceochaidh muid†	miniceoidh sibh; miniceochaidh sibh†	miniceoidh siad; miniceoid†; miniceochaidh siad†	a mhiniceoidh; a mhiniceos; a mhiniceochaidh†; a mhiniceochas† / a miniceoidh*; a miniceos*; a miniceochaidh*†; a miniceochas*†	miniceofar; miniceochar†
conditional		mhiniceoinn; mhiniceochainn† / miniceoinn‡‡; miniceochainn†‡‡	mhiniceofá; mhiniceochthᆠ/ miniceofᇇ; miniceochthᆇ‡	mhiniceodh sé, sí; mhiniceochadh sé, s토/ miniceodh sé, s퇇; miniceochadh sé, s톇‡	mhiniceoimis; mhiniceodh muid; mhiniceochaimis†; mhiniceochadh muid† / miniceoimis‡‡; miniceodh muid‡‡; miniceochaimis†‡‡; miniceochadh muid†‡‡	mhiniceodh sibh; mhiniceochadh sibh† / miniceodh sibh‡‡; miniceochadh sibh†‡‡	mhiniceoidís; mhiniceodh siad; mhiniceochadh siad† / miniceoidís‡‡; miniceodh siad‡‡; miniceochadh siad†‡‡	a mhiniceodh; a mhiniceochadh† / a miniceodh*; a miniceochadh*†	mhiniceofaí; mhiniceochtha토/ miniceofa퇇; miniceochtha톇‡
subjunctive	present	go minicí mé; go minicíod†	go minicí tú; go minicír†	go minicí sé, sí	go minicímid; go minicí muid	go minicí sibh	go minicí siad; go minicíd†	—	go minicítear
	past	dá minicínn	dá minicíteá	dá minicíodh sé, sí	dá minicímis; dá minicíodh muid	dá minicíodh sibh	dá minicídís; dá minicíodh siad	—	dá minicítí
imperative		minicím	minicigh	minicíodh sé, sí	minicímis	minicígí; minicídh†	minicídís	—	minicítear
verbal noun		miniciú
past participle		minicithe

* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis

Mutation

Irish mutation
Radical	Lenition	Eclipsis
minicigh	mhinicigh	not applicable
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.

References

• Ó Dónaill, Niall (1977) “minicigh”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN