minitabundus
Jump to navigation
Jump to search
Latin
[edit]Etymology
[edit]minitor (“threaten”) + -bundus
Pronunciation
[edit]- (Classical Latin) IPA(key): /mi.ni.taːˈbun.dus/, [mɪnɪt̪äːˈbʊn̪d̪ʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /mi.ni.taˈbun.dus/, [minit̪äˈbun̪d̪us]
Adjective
[edit]minitābundus (feminine minitābunda, neuter minitābundum); first/second-declension adjective
Declension
[edit]First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | minitābundus | minitābunda | minitābundum | minitābundī | minitābundae | minitābunda | |
Genitive | minitābundī | minitābundae | minitābundī | minitābundōrum | minitābundārum | minitābundōrum | |
Dative | minitābundō | minitābundō | minitābundīs | ||||
Accusative | minitābundum | minitābundam | minitābundum | minitābundōs | minitābundās | minitābunda | |
Ablative | minitābundō | minitābundā | minitābundō | minitābundīs | |||
Vocative | minitābunde | minitābunda | minitābundum | minitābundī | minitābundae | minitābunda |
References
[edit]- “minitabundus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “minitabundus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- minitabundus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.