mirzieć

Old Polish

Alternative forms

• mierzieć

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *mьrzěti.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /mirʑɛ(ː)t͡ɕ/
• IPA^(key): (15^th CE) /mirʑɛt͡ɕ/, /mirʑet͡ɕ/

Verb

mirzieć impf

1. (attested in Lesser Poland, Southern Borderlands) to disgust
   • 1450, rkps Archiwum i Biblioteki Krakowskiej Kapituły Katedralnej o sygn. KP 224., Uście Solne, Lviv:

     Abhorrere, id est detestari... caret supino, proprie myerszecz

     [Abhorrere, id est detestari... caret supino, proprie mierzieć]

2. The meaning of this term is uncertain.
   • 1874-1891 [Middle of the 15th century], Rozprawy i Sprawozdania z Posiedzeń Wydziału Filologicznego Akademii Umiejętności‎^{[1], [2], [3]}, volume XXII, page 245:

     Ale eze niczss na tem swyeczye nye moze przicz przes myrzaczky a przes pracze, a *szewszde dobrzi slym są przeczywny a mysyerny, przeto eze o tich to blogoslawyenstwach mislączim a robyączim przichodzi przecziwnoscz, myrsyączka a przesladowanye od slich

     [Ale eże nics na tem świecie nie może przyć przez mirziączki a przez prace a zawżde dobrzy złym są przeciwni a mirzieni, przeto eże o tych to błogosławieństwach myślącym a robiącym przychodzi przeciwność, mirziączka a prześladowanie od złych]

Derived terms

adjectives

• mirziony

 

References

• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “mirzieć”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN