murmuratus
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
Perfect passive participle of murmurō (“murmur, mutter”).
Participle[edit]
murmurātus (feminine murmurāta, neuter murmurātum); first/second-declension participle
Declension[edit]
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | murmurātus | murmurāta | murmurātum | murmurātī | murmurātae | murmurāta | |
Genitive | murmurātī | murmurātae | murmurātī | murmurātōrum | murmurātārum | murmurātōrum | |
Dative | murmurātō | murmurātō | murmurātīs | ||||
Accusative | murmurātum | murmurātam | murmurātum | murmurātōs | murmurātās | murmurāta | |
Ablative | murmurātō | murmurātā | murmurātō | murmurātīs | |||
Vocative | murmurāte | murmurāta | murmurātum | murmurātī | murmurātae | murmurāta |