nótt

See also: nott, Notts, Nott, nött, nőtt, and nǫ́tt

Icelandic

Etymology

From Old Norse nǫ́tt, nótt, nátt, from Proto-Germanic *nahts, from Proto-Indo-European *nókʷts. Cognate with Latin nox.

Pronunciation

• IPA^(key): /nouʰt/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ouht

Noun

nótt f (genitive singular nætur, nominative plural nætur)

1. night

   Ég vakti fram á nótt

   I woke up at night.

Declension

declension of nótt

nótt	singular		plural
	indefinite	definite	indefinite	definite
nominative	nótt	nóttin	nætur	næturnar
accusative	nótt	nóttina	nætur	næturnar
dative	nótt / nóttu	nóttinni / nóttunni	nóttum	nóttunum
genitive	nætur	næturinnar	nátta / nótta	náttanna / nóttanna

The original stem is nátt- (<*naht-), preserved in the genitive plural (although the forms nótta, nóttanna now also exist) and in all stem compounds (e.g. nátthrafn). The -ó- comes from earlier -ǫ́-, created by u-mutation of -á-, a vowel change that is no longer productive.

Synonyms

• (night): njóla (poetic)

Antonyms

• (night): dagur

Derived terms

• ekki er öll nótt úti, ekki er öll nótt úti enn, öll nótt er úti
• nátthrafn
• einnar nætur gaman
• ekki er öll nótt úti enn
• fram á nótt
• vaka fram á nótt
• í fyrrinótt
• í nótt
• á nóttunni, á næturnar
• um nótt
• að nóttu til
• heimskautanótt
• heimskautsnótt
• aðfaranótt
• vetrarnótt

---

Old Norse

Alternative forms

• nǫ́tt, nátt — later form

Etymology

merging of nasalized ǫ́ and ó

Pronunciation

• IPA^(key): /ˑnotː/

Noun

nótt f (genitive nætr, plural nætr)

1. later form of nǫ́tt (“night”)