narzeczona
Jump to navigation
Jump to search
See also: narzeczoną
Polish[edit]
Etymology[edit]
From narzeczony + -a.
Pronunciation[edit]
Noun[edit]
narzeczona f (male equivalent narzeczony)
- female equivalent of narzeczony (“fiancée”)
Declension[edit]
Declension of narzeczona
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | narzeczona | narzeczone |
| genitive | narzeczonej | narzeczonych |
| dative | narzeczonej | narzeczonym |
| accusative | narzeczoną | narzeczone |
| instrumental | narzeczoną | narzeczonymi |
| locative | narzeczonej | narzeczonych |
| vocative | narzeczona | narzeczone |
Further reading[edit]
- narzeczona in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- narzeczona in Polish dictionaries at PWN