nieszczęście

Polish

Etymology

From nie- +‎ szczęście.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɲɛʂˈt͡ʂɛɲ.ɕt͡ɕɛ/

• audio:

  (file)

Noun

nieszczęście n

1. calamity
2. affliction, misfortune

Declension

Declension of nieszczęście

	singular	plural
nominative	nieszczęście	nieszczęścia
genitive	nieszczęścia	nieszczęść
dative	nieszczęściu	nieszczęściom
accusative	nieszczęście	nieszczęścia
instrumental	nieszczęściem	nieszczęściami
locative	nieszczęściu	nieszczęściach
vocative	nieszczęście	nieszczęścia

Related terms

• (verbs) unieszczęśliwiać, unieszczęśliwić
• (nouns) nieszczęśliwiec, nieszczęśnik, nieszczęśnica, nieszczęsność, nieszczęśliwość
• (adjectives) nieszczęśliwy, nieszczęsny
• (adverbs) nieszczęśliwie, nieszczęśnie

Further reading

• nieszczęście in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• Template:R:PWN