normalność

Polish

Etymology

From normalny +‎ -ość. First attested in 1785.

Pronunciation

• IPA^(key): /nɔrˈmal.nɔɕt͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -alnɔɕt͡ɕ
• Syllabification: nor‧mal‧ność

Noun

normalność f

1. normality (state of being normal or usual; normalcy)

   Antonyms: anormalność, nienormalność

2. (psychology) normality (state of mental health that is considered to be free of disorders)

   Antonyms: anormalność, nienormalność

3. normality (life that follows established, known laws and customs)

Declension

Declension of normalność

	singular
nominative	normalność
genitive	normalności
dative	normalności
accusative	normalność
instrumental	normalnością
locative	normalności
vocative	normalności

Further reading

• normalność in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• normalność in Polish dictionaries at PWN
• Aleksander Zdanowicz (1861) “normalność”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1904), “normalność”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 3, Warsaw, page 407
• normalność in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego