obnuntians
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
Present active participle of obnūntiō (“announce bad news”)
Participle[edit]
obnūntiāns (genitive obnūntiantis); third-declension one-termination participle
- reporting or announcing bad news
- announcing a bad omen, predicting ill fortune
Declension[edit]
Third-declension participle.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | obnūntiāns | obnūntiantēs | obnūntiantia | ||
Genitive | obnūntiantis | obnūntiantium | |||
Dative | obnūntiantī | obnūntiantibus | |||
Accusative | obnūntiantem | obnūntiāns | obnūntiantēs obnūntiantīs |
obnūntiantia | |
Ablative | obnūntiante obnūntiantī1 |
obnūntiantibus | |||
Vocative | obnūntiāns | obnūntiantēs | obnūntiantia |
1When used purely as an adjective.