observatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of observō (“observe, watch”).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): /ob.serˈu̯aː.tus/, [ɔps̠ɛrˈu̯äːt̪ʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /ob.serˈva.tus/, [obserˈväːt̪us]
Participle
observātus (feminine observāta, neuter observātum); first/second-declension participle
- observed, watched, having been observed.
- guarded, watched over, having been guarded.
- heeded, regarded, having been heeded.
- noticed, perceived, having been noticed.
Declension
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | observātus | observāta | observātum | observātī | observātae | observāta | |
Genitive | observātī | observātae | observātī | observātōrum | observātārum | observātōrum | |
Dative | observātō | observātō | observātīs | ||||
Accusative | observātum | observātam | observātum | observātōs | observātās | observāta | |
Ablative | observātō | observātā | observātō | observātīs | |||
Vocative | observāte | observāta | observātum | observātī | observātae | observāta |
Noun
observātus m (genitive observātūs); fourth declension
- observation (action)
Declension
Fourth-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | observātus | observātūs |
Genitive | observātūs | observātuum |
Dative | observātuī | observātibus |
Accusative | observātum | observātūs |
Ablative | observātū | observātibus |
Vocative | observātus | observātūs |
References
- “observatus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- observatus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.