obturbans
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
Present active participle of obturbō (“stir up, disturb”)
Participle[edit]
obturbāns (genitive obturbantis); third-declension one-termination participle
- stirring up, disturbing, making turbid
- confusing, throwing into disorder
Declension[edit]
Third-declension participle.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | obturbāns | obturbantēs | obturbantia | ||
Genitive | obturbantis | obturbantium | |||
Dative | obturbantī | obturbantibus | |||
Accusative | obturbantem | obturbāns | obturbantēs obturbantīs |
obturbantia | |
Ablative | obturbante obturbantī1 |
obturbantibus | |||
Vocative | obturbāns | obturbantēs | obturbantia |
1When used purely as an adjective.