occultatio
Latin
Noun
occultātiō f (genitive occultātiōnis); third declension
Declension
Third-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | occultātiō | occultātiōnēs |
Genitive | occultātiōnis | occultātiōnum |
Dative | occultātiōnī | occultātiōnibus |
Accusative | occultātiōnem | occultātiōnēs |
Ablative | occultātiōne | occultātiōnibus |
Vocative | occultātiō | occultātiōnēs |
Descendants
- English: occultation
- French: occulation
- Italian: occultazione
- Portuguese: ocultação
- Spanish: ocultación
References
- “occultatio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “occultatio”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- occultatio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.