okropieństwo

Polish

Etymology

From okropny +‎ -stwo.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɔ.krɔˈpjɛɲ.stfɔ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛɲstfɔ
• Syllabification: o‧kro‧pień‧stwo

Noun

okropieństwo n

1. (colloquial) atrocity (object considered to be extremely unattractive or undesirable)

   Synonym: okropność

Declension

Declension of okropieństwo

	singular	plural
nominative	okropieństwo	okropieństwa
genitive	okropieństwa	okropieństw
dative	okropieństwu	okropieństwom
accusative	okropieństwo	okropieństwa
instrumental	okropieństwem	okropieństwami
locative	okropieństwie	okropieństwach
vocative	okropieństwo	okropieństwa

Related terms

adverb

• okropnie

noun

• okropność

Further reading

• okropieństwo in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• okropieństwo in Polish dictionaries at PWN