osamotnienie

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish[edit]

Etymology[edit]

From osamotnić +‎ -enie.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ɔ.sa.mɔtˈɲɛ.ɲɛ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛɲɛ
  • Syllabification: o‧sa‧mot‧nie‧nie

Noun[edit]

osamotnienie n

  1. verbal noun of osamotnić
  2. isolation, solitude

Declension[edit]

Declension of osamotnienie
singular
nominative osamotnienie
genitive osamotnienia
dative osamotnieniu
accusative osamotnienie
instrumental osamotnieniem
locative osamotnieniu
vocative osamotnienie

Further reading[edit]

  • osamotnienie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • osamotnienie in Polish dictionaries at PWN
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=osamotnienie&oldid=66268876"