otsonikato
Finnish
Etymology
otsoni (“ozone”) + kato (“depletion”)
Pronunciation
- Hyphenation: ot‧so‧ni‧ka‧to
- Rhymes: -ɑto
Noun
otsonikato
Declension
Inflection of otsonikato (Kotus type 1*F/valo, t-d gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | otsonikato | otsonikadot | ||
genitive | otsonikadon | otsonikatojen | ||
partitive | otsonikatoa | otsonikatoja | ||
illative | otsonikatoon | otsonikatoihin | ||
singular | plural | |||
nominative | otsonikato | otsonikadot | ||
accusative | nom. | otsonikato | otsonikadot | |
gen. | otsonikadon | |||
genitive | otsonikadon | otsonikatojen | ||
partitive | otsonikatoa | otsonikatoja | ||
inessive | otsonikadossa | otsonikadoissa | ||
elative | otsonikadosta | otsonikadoista | ||
illative | otsonikatoon | otsonikatoihin | ||
adessive | otsonikadolla | otsonikadoilla | ||
ablative | otsonikadolta | otsonikadoilta | ||
allative | otsonikadolle | otsonikadoille | ||
essive | otsonikatona | otsonikatoina | ||
translative | otsonikadoksi | otsonikadoiksi | ||
abessive | otsonikadotta | otsonikadoitta | ||
instructive | — | otsonikadoin | ||
comitative | See the possessive forms below. |