płóciennik

See also: Płóciennik

Polish

Alternative forms

• płuciennik (Kuyavia)

Etymology

From płócienny +‎ -ik.

Pronunciation

• IPA^(key): /pwuˈt͡ɕɛn.ɲik/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛnɲik
• Syllabification: płó‧cien‧nik
• Homophones: Płóciennik, Płuciennik

Noun

płóciennik m pers

1. (archaic) linen weaver or merchant

Declension

Declension of płóciennik

	singular	plural
nominative	płóciennik	płóciennicy/płócienniki (deprecative)
genitive	płóciennika	płócienników
dative	płóciennikowi	płóciennikom
accusative	płóciennika	płócienników
instrumental	płóciennikiem	płóciennikami
locative	płócienniku	płóciennikach
vocative	płócienniku	płóciennicy

Related terms

adjectives

• płócienkowy
• płócienniczy
• płócienny

 

nouns

• płócienko
• płócienniaki
• płóciennica
• płóciennictwo
• płótno

 

Further reading

• płóciennik in Polish dictionaries at PWN