płyć

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Old Polish

[edit]

Etymology

[edit]

Inherited from Proto-Slavic *plỳti.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): (10th–15th CE) /pɫɨt͡ɕ/
  • IPA(key): (15th CE) /pɫɨt͡ɕ/

Verb

[edit]

płyć impf

  1. to flow
    Synonyms: ciec, plwieć, płynąć
    • 1901 [15th century], Materiały i Prace Komisji Językowej Akademii Umiejętności w Krakowie, volume V, page 47:
      *Pliva fluunt (puteus aquarum viventium, quae fluunt impetu de Libano Cant 4, 15)
      [Pływą fluunt (puteus aquarum viventium, quae fluunt impetu de Libano Cant 4, 15)]
  2. (attested in Greater Poland) to fall like rain
    • 1916 [second half of the 15th century], Stanisław Słoński, editor, Psałterz puławski[1], Greater Poland, pages 77, 31:
      Plylo (pluit) na nye yako proch myęso
      [Płyło (pluit) na nie jako proch mięso]
[edit]
verbs
noun

References

[edit]
  • B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “płyć”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN