pantomim
Jump to navigation
Jump to search
Romanian[edit]
Etymology[edit]
Borrowed from French pantomime.
Noun[edit]
pantomim m (plural pantomimi)
Declension[edit]
Declension of pantomim
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (un) pantomim | pantomimul | (niște) pantomimi | pantomimii |
genitive/dative | (unui) pantomim | pantomimului | (unor) pantomimi | pantomimilor |
vocative | pantomimule | pantomimilor |
Swedish[edit]
Noun[edit]
pantomim c
Declension[edit]
Declension of pantomim | ||||
---|---|---|---|---|
Singular | Plural | |||
Indefinite | Definite | Indefinite | Definite | |
Nominative | pantomim | pantomimen | pantomimer | pantomimerna |
Genitive | pantomims | pantomimens | pantomimers | pantomimernas |