papieżnik
Jump to navigation
Jump to search
Polish
[edit]Etymology
[edit]From papież + -nik. First attested in 1560.[1]
Pronunciation
[edit]- IPA(key): /paˈpjɛʐ.ɲik/
- (Middle Polish) IPA(key): /pɒˈpjɛʐ.ɲik/
- Rhymes: -ɛʐɲik
- Syllabification: pa‧pież‧nik
Noun
[edit]papieżnik m pers (female equivalent papieżnica, related adjective papieżniczy)
Declension
[edit]Declension of papieżnik
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | papieżnik | papieżnicy/papieżniki (deprecative) |
| genitive | papieżnika | papieżników |
| dative | papieżnikowi | papieżnikom |
| accusative | papieżnika | papieżników |
| instrumental | papieżnikiem | papieżnikami |
| locative | papieżniku | papieżnikach |
| vocative | papieżniku | papieżnicy |
References
[edit]Further reading
[edit]- papieżnik in Polish dictionaries at PWN
- Paweł Kupiszewski (20.03.2023) “PAPIEŻNIK”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]
- Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “papieżnik”, in Słownik języka polskiego
- Aleksander Zdanowicz (1861) “papieżnik”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
- A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1908), “papieżnik”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 4, Warsaw, page 47
- papieżnik in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego