perantiquus

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Etymology[edit]

From per- +‎ antiquus.

Pronunciation[edit]

Adjective[edit]

perantīquus (feminine perantīqua, neuter perantīquum); first/second-declension adjective

  1. very ancient

Declension[edit]

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative perantīquus perantīqua perantīquum perantīquī perantīquae perantīqua
Genitive perantīquī perantīquae perantīquī perantīquōrum perantīquārum perantīquōrum
Dative perantīquō perantīquō perantīquīs
Accusative perantīquum perantīquam perantīquum perantīquōs perantīquās perantīqua
Ablative perantīquō perantīquā perantīquō perantīquīs
Vocative perantīque perantīqua perantīquum perantīquī perantīquae perantīqua

References[edit]

  • perantiquus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • perantiquus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • perantiquus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.