phaulius
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
From Ancient Greek φαύλιος (phaúlios).
Pronunciation[edit]
- (Classical) IPA(key): /ˈpʰau̯.li.us/, [ˈpʰäu̯lʲiʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /ˈfau̯.li.us/, [ˈfäːu̯lius]
Adjective[edit]
phaulius (feminine phaulia, neuter phaulium); first/second-declension adjective
Declension[edit]
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | phaulius | phaulia | phaulium | phauliī | phauliae | phaulia | |
Genitive | phauliī | phauliae | phauliī | phauliōrum | phauliārum | phauliōrum | |
Dative | phauliō | phauliō | phauliīs | ||||
Accusative | phaulium | phauliam | phaulium | phauliōs | phauliās | phaulia | |
Ablative | phauliō | phauliā | phauliō | phauliīs | |||
Vocative | phaulie | phaulia | phaulium | phauliī | phauliae | phaulia |
References[edit]
- “phaulius”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press