łopian

łopian (język polski)

łopian (1.2)

wymowa:

IPA: [ˈwɔpʲjãn], AS: [u̯opʹi ̯ãn], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• i → j  ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) bot. Arctium L., rodzaj roślin z rodziny astrowatych; zob. też łopian w Wikipedii

(1.2) bot. roślina z rodzaju łopian (1.1)

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	łopian	łopiany
dopełniacz	łopianu	łopianów
celownik	łopianowi	łopianom
biernik	łopian	łopiany
narzędnik	łopianem	łopianami
miejscownik	łopianie	łopianach
wołacz	łopianie	łopiany

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.2) reg. dziady, rzep

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Łopian m, Łopianów m, Łopianka ż

zgrub. łopuch m

przym. łopianowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Rośliny

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) burdock
• rosyjski: (1.1) лопух m
• ukraiński: (1.1) лопух m
• wilamowski: (1.1) kłatt ż; (1.2) kłatt ż
• włoski: (1.1) bardana ż

źródła: