planarius

From Wiktionary, the free dictionary
Archived revision by WingerBot (talk | contribs) as of 09:48, 25 September 2019.
Jump to navigation Jump to search

Latin

Etymology

Lua error: The template Template:PIE root does not use the parameter(s):
2=pleh₂
Please see Module:checkparams for help with this warning.

(deprecated template usage)

Derived from plānus, ultimately from the Proto-Indo-European root *pleh₂- (flat).
Surface analysis: plān(us) (flat”, “level) +‎ -ārius (-ary, adjectival derivational suffix).

Pronunciation

Adjective

plānārius (feminine plānāria, neuter plānārium); first/second-declension adjective

  1. (Late Latin) of or pertaining to a plane; planar

Declension

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative plānārius plānāria plānārium plānāriī plānāriae plānāria
Genitive plānāriī plānāriae plānāriī plānāriōrum plānāriārum plānāriōrum
Dative plānāriō plānāriō plānāriīs
Accusative plānārium plānāriam plānārium plānāriōs plānāriās plānāria
Ablative plānāriō plānāriā plānāriō plānāriīs
Vocative plānārie plānāria plānārium plānāriī plānāriae plānāria

Descendants

  • Galician: chaira
  • English: planar

References