planiceps

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Etymology[edit]

New Latin; from plānus (flat) +‎ -ceps (headed).

Pronunciation[edit]

Adjective[edit]

plāniceps (genitive plānicipitis); third-declension one-termination adjective

  1. (New Latin) flat-headed

Usage notes[edit]

Declension[edit]

Third-declension one-termination adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative plāniceps plānicipitēs plānicipitia
Genitive plānicipitis plānicipitium
Dative plānicipitī plānicipitibus
Accusative plānicipitem plāniceps plānicipitēs plānicipitia
Ablative plānicipitī plānicipitibus
Vocative plāniceps plānicipitēs plānicipitia