From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation
Jump to search
plantegar
- to bring up; to show
Conjugation of plantegar
infinitive
|
plantegar
|
gerund
|
plantegando
|
past participle
|
m plantegáu, f plantegada, n plantegao, m pl plantegaos, f pl plantegaes
|
person
|
first singular yo
|
second singular tu
|
third singular él/elli
|
first plural nosotros/nós
|
second plural vosotros/vós
|
third plural ellos
|
indicative
|
present
|
plantego
|
plantegues
|
plantega
|
plantegamos
|
plantegáis
|
planteguen
|
imperfect
|
plantegaba
|
plantegabes
|
plantegaba
|
plantegábemos, plantegábamos
|
plantegabeis, plantegabais
|
plantegaben
|
preterite
|
plantegué
|
plantegasti, planteguesti
|
plantegó
|
planteguemos
|
plantegastis, planteguestis
|
plantegaron
|
pluperfect
|
plantegare, plantegara
|
plantegares, plantegaras
|
plantegare, plantegara
|
plantegáremos, plantegáramos
|
plantegareis, plantegarais
|
plantegaren, plantegaran
|
future
|
plantegaré
|
plantegarás
|
plantegará
|
plantegaremos
|
plantegaréis
|
plantegarán
|
conditional
|
plantegaría
|
plantegaríes
|
plantegaría
|
plantegaríemos, plantegaríamos
|
plantegaríeis, plantegaríais
|
plantegaríen
|
subjunctive
|
present
|
plantegue
|
plantegues, plantegas
|
plantegue
|
planteguemos
|
planteguéis
|
planteguen, plantegan
|
imperfect
|
plantegare, plantegara
|
plantegares, plantegaras
|
plantegare, plantegara
|
plantegáremos, plantegáramos
|
plantegareis, plantegarais
|
plantegaren, plantegaran
|
imperative
|
—
|
plantega
|
—
|
—
|
plantegái
|
—
|