podniecenie

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish[edit]

Etymology[edit]

From podniecić +‎ -enie.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /pɔd.ɲɛˈt͡sɛ.ɲɛ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛɲɛ
  • Syllabification: pod‧nie‧ce‧nie

Noun[edit]

podniecenie n

  1. verbal noun of podniecić
  2. excitement, buzz
  3. arousal, titillation

Declension[edit]

Declension of podniecenie
singular
nominative podniecenie
genitive podniecenia
dative podnieceniu
accusative podniecenie
instrumental podnieceniem
locative podnieceniu
vocative podniecenie

Further reading[edit]

  • podniecenie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • podniecenie in Polish dictionaries at PWN
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=podniecenie&oldid=72719579"