podróżnik
Polish
Etymology
Pronunciation
Noun
podróżnik m pers (female equivalent podróżniczka, diminutive podróżniczek)
Declension
Declension of podróżnik
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | podróżnik | podróżnicy/podróżniki (deprecative) |
| genitive | podróżnika | podróżników |
| dative | podróżnikowi | podróżnikom |
| accusative | podróżnika | podróżników |
| instrumental | podróżnikiem | podróżnikami |
| locative | podróżniku | podróżnikach |
| vocative | podróżniku | podróżnicy |