poemacik
Jump to navigation
Jump to search
Polish
[edit]Etymology
[edit]From poemat + -ik.[1] First attested in 1818.[2]
Pronunciation
[edit]Noun
[edit]poemacik m inan
- diminutive of poemat
Declension
[edit]Declension of poemacik
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | poemacik | poemaciki |
| genitive | poemaciku | poemacików |
| dative | poemacikowi | poemacikom |
| accusative | poemacik | poemaciki |
| instrumental | poemacikiem | poemacikami |
| locative | poemaciku | poemacikach |
| vocative | poemaciku | poemaciki |
References
[edit]- ^ Halina Zgółkowa, editor (1994-2005), “poemacik”, in Praktyczny słownik współczesnej polszczyzny, volumes 1-50, Poznań: Wydawnictwo Kurpisz, →ISBN
- ^ Gazeta Warszawska (in Polish), number 59, 1818 July 25, page 1575
Further reading
[edit]- poemacik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- poemacik in Polish dictionaries at PWN
- Aleksander Zdanowicz (1861) “poemacik”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
- A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1908), “poemacik”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 4, Warsaw, page 451
- poemacik in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego