pokój

See also: pokoj

Polish

Etymology

From Proto-Slavic *pokojь.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈpɔ.kuj/

• Audio:

  (file)

Noun

pokój m inan (diminutive pokoik)

1. peace (absence of conflict, violence, or war)
2. room (part of a building)

Declension

Declension of pokój

	singular	plural
nominative	pokój	pokoje
genitive	pokoju	pokojów/pokoi
dative	pokojowi	pokojom
accusative	pokój	pokoje
instrumental	pokojem	pokojami
locative	pokoju	pokojach
vocative	pokoju	pokoje

Derived terms

• (adjective) pokojowy
• (nouns) pokojówka, pokój dzienny, pokój dziecinny

Related terms

• (noun) spokój

Further reading

• pokój in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• Template:R:PWN