posłuszny

See also: Posłuszny

Polish

Etymology

From posłuchać +‎ -ny.

Pronunciation

• IPA^(key): /pɔˈswuʂ.nɨ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -uʂnɨ
• Syllabification: po‧słusz‧ny

Adjective

posłuszny (comparative posłuszniejszy, superlative najposłuszniejszy, derived adverb posłusznie)

1. obedient, dutiful

Declension

Declension of posłuszny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	posłuszny		posłuszna	posłuszne	posłuszni	posłuszne
genitive	posłusznego		posłusznej	posłusznego	posłusznych
dative	posłusznemu		posłusznej	posłusznemu	posłusznym
accusative	posłusznego	posłuszny	posłuszną	posłuszne	posłusznych	posłuszne
instrumental	posłusznym		posłuszną	posłusznym	posłusznymi
locative	posłusznym		posłusznej	posłusznym	posłusznych

Further reading

• posłuszny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• posłuszny in Polish dictionaries at PWN