powiernictwo

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish[edit]

Etymology[edit]

From powiernik +‎ -ctwo.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /pɔ.vjɛrˈɲit͡s.tfɔ/
  • Rhymes: -it͡stfɔ
  • Syllabification: po‧wier‧nic‧two

Noun[edit]

powiernictwo n

  1. trust, a body of trustees
  2. trusteeship

Declension[edit]

Declension of powiernictwo
singular plural
nominative powiernictwo powiernictwa
genitive powiernictwa powiernictw
dative powiernictwu powiernictwom
accusative powiernictwo powiernictwa
instrumental powiernictwem powiernictwami
locative powiernictwie powiernictwach
vocative powiernictwo powiernictwa

Related terms[edit]

Further reading[edit]

  • powiernictwo in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • powiernictwo in Polish dictionaries at PWN
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=powiernictwo&oldid=72351099"