prócadóir

Irish

Etymology

From Old Irish procatóir (“procurator or caterer of a monastery”), ultimately from Latin procurator.

Noun

prócadóir m (genitive singular prócadóra, nominative plural prócadóirí)

1. (historical, religion) procurator

   Hyponym: banphrócadóir

2. proctor
3. financial agent
4. pursy, portly person

Declension

Declension of prócadóir

Third declension

Bare forms: Case Singular Plural Nominative prócadóir prócadóirí Vocative a phrócadóir a phrócadóirí Genitive prócadóra prócadóirí Dative prócadóir prócadóirí

Forms with the definite article: Case Singular Plural Nominative an prócadóir na prócadóirí Genitive an phrócadóra na bprócadóirí Dative leis an bprócadóir don phrócadóir leis na prócadóirí

Mutation

Irish mutation
Radical	Lenition	Eclipsis
prócadóir	phrócadóir	bprócadóir
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.

References

• Ó Dónaill, Niall (1977) “prócadóir”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN
• G. Toner, M. Ní Mhaonaigh, S. Arbuthnot, D. Wodtko, M.-L. Theuerkauf, editors (2019), “procatóir”, in eDIL: Electronic Dictionary of the Irish Language
• Entries containing “prócadóir” in English-Irish Dictionary, An Gúm, 1959, by Tomás de Bhaldraithe.
• Entries containing “prócadóir” in New English-Irish Dictionary by Foras na Gaeilge.