praecautio

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Pronunciation[edit]

Noun[edit]

praecautiō f (genitive praecautiōnis); third declension

  1. Precaution.

Declension[edit]

Third-declension noun.

Case Singular Plural
Nominative praecautiō praecautiōnēs
Genitive praecautiōnis praecautiōnum
Dative praecautiōnī praecautiōnibus
Accusative praecautiōnem praecautiōnēs
Ablative praecautiōne praecautiōnibus
Vocative praecautiō praecautiōnēs