praemittens

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Etymology[edit]

Present participle of praemittō.

Participle[edit]

praemittēns (genitive praemittentis); third-declension one-termination participle

  1. forwarding

Declension[edit]

Third-declension participle.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative praemittēns praemittentēs praemittentia
Genitive praemittentis praemittentium
Dative praemittentī praemittentibus
Accusative praemittentem praemittēns praemittentēs
praemittentīs
praemittentia
Ablative praemittente
praemittentī1
praemittentibus
Vocative praemittēns praemittentēs praemittentia

1When used purely as an adjective.