praprawnuczka
Jump to navigation
Jump to search
See also: praprawnuczką
Polish[edit]
Etymology[edit]
From pra- + prawnuczka. First attested in the 16th century.[1]
Pronunciation[edit]
- IPA(key): /pra.praˈvnut͡ʂ.ka/
- (Middle Polish) IPA(key): /pra.praˈvnut͡ʂ.ka/
- Rhymes: -ut͡ʂka
- Syllabification: pra‧pra‧wnucz‧ka
Noun[edit]
praprawnuczka f
Declension[edit]
Declension of praprawnuczka
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | praprawnuczka | praprawnuczki |
| genitive | praprawnuczki | praprawnuczek |
| dative | praprawnuczce | praprawnuczkom |
| accusative | praprawnuczkę | praprawnuczki |
| instrumental | praprawnuczką | praprawnuczkami |
| locative | praprawnuczce | praprawnuczkach |
| vocative | praprawnuczko | praprawnuczki |
References[edit]
- ^ Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “praprawnuczka”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
Further reading[edit]
- praprawnuczka in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- praprawnuczka in Polish dictionaries at PWN
- Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “praprawnuczka”, in Słownik języka polskiego[1]
- Aleksander Zdanowicz (1861) “praprawnuczka”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861[2]
- A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1908), “praprawnuczka”, in Słownik języka polskiego[3] (in Polish), volume 4, Warsaw, page 972
- praprawnuczka in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego